Pyjamahelden staan paraat...

...de hele nacht, tot dageraad!

Ik hoor het hier regelmatig de laatste tijd, en dus kwam de vraag van de oudste zoon niet onverwacht. Of ik voor hem een Catboy kostuum wou maken voor carnaval. Alsjeblieft, mama? - inclusief puppy-ogen. Bon, dan zeg je dus ja.

Samen zochten we op het internet een foto van Catboy, en ik kreeg duidelijke instructies hoe dat allemaal moest zijn. 

Stap 1: het patroon

Ik wilde geen carnaval kostuum maken om dan één keer te dragen, dus besloot ik een pyjama te maken. Ik haalde Wolf boven, om dan tot de vaststelling te komen wat ik uiteraard al wist: Wolf gaat maar tot maat 134! En daar past mijn flinke eerste-leerjaarder niet meer in... Back-up plan: Rocco in tricot. Dat moet toch ook lukken?

Voor het masker gebruikte ik een gratis patroon van een soort bivakmuts, waar ik dus een paar ogen in maakte, en oren in verwerkte. Improvisatie tot en met, dus. Voor de staart knipte ik een paar stukken overschot in repen en naaide ze afwisselend weer aan mekaar.

Stap 2: de stof

Easy peasy toch, koningsblauwe tricot hebben ze toch overal? Think again... Blijkbaar is dat voor veel mensen dé Kerst- en eindejaarskleur bij uitstek, en was hij dus bij de winkels hier in de buurt uitverkocht. Ik bestelde uiteindelijk een lap van 1,5 meter bij De Stoffenkamer. Lichtblauwe tricot voor de bliksemschichten had ik nog liggen.

Ik puzzelde voor wat ik waard was, maar vloekte al luidop: het lukte me niet uit die 1,5 meter. De zoon had door dat ik aan het sukkelen was, stak zijn neus boven mijn kniptafel, dacht even na, en zei: mama, leg dit stuk dan hier, dan lukt het toch wel? En zo geschiedde... Jep, afgetroefd door de eigen zoon op ruimtelijk inzicht, dat was een eerste keer!

Stap 3: het maakproces

Ik begon veiligheidshalve met de muts, dat leek me de grootste uitdaging. De muts op zich, dat ging wel, de oren ook omdat het bovenstuk van de muts in 4 delen verdeeld is. Maar dan die gaten... Dat zag ik iets minder zitten. Uiteindelijk plakte ik een stuk vliesofix tussen beide stoflagen (de muts is gedubbeld), stikte een min of meer ronde vorm met een gewone rechte steek, en knipte de overtollige stof weg. Voila!

Het in elkaar zetten van het pak zelf moest in stukken gebeuren, omdat op gepaste tijden de bliksemschichten moesten toegevoegd worden. Als ik me aan zo'n project zet, wil ik ook wel dat het een beetje 'klopt'. Ik ben dus best lang bezig geweest met het uittekenen van die bliksemschichten... te groot, te klein, te scheef, te dun, te rond, ...

Na een paar keer proberen had ik wat ik wou, knipte ze uit karton (symmetrie boven alles he!), streek een stuk stof in met vliesofix en puzzelde alle bliksems eruit. Ik hield geen rekening met draadrichting, who cares anyway. Ik, dus.

Ik streek ze opnieuw op de stof wanneer het moment daar was, en stikte ze netjes door. Zelfs op de binnenkanten ben ik fier! De kattenkop vooraan deed ik met flockfolie. Cameo - snijden - strijken - klaar. 't Mag ook een keer gemakkelijk zijn.

Stap 4: de glimlach

Ik ben hier best lang mee bezig geweest, na zo'n vier avonden doorwerken was het af. De blik op het gezicht van de zoon deed me alle gevloek meteen weer vergeten. Ik word ... Catboy!

Patroon // Rocco // Zonen09 // maat 146

Stof // De Stoffenkamer

Een reactie is altijd fijn!

-TNOC-