The Needle Of Choice

Ik heb twee jonge leeuwen in huis. Soms lieve welpjes, die super goed samen spelen, lachen en dansen, en elkaar spontaan een knuffel geven. Soms echte vechters, die elk hun plaatsje opeisen, hetzelfde speelgoed willen en op hetzelfde moment, en wel meteen, mijn aandacht willen. Twee werd die jongste leeuw van mij al. Twee. Er zijn geen babietjes meer ten huize TNOC. Langs één kant is dat jammer, langs de andere kant is dat heel plezant. Ze hebben veel aan mekaar, en zijn echte broers. Ze kunnen niet zonder elkaar, maar ook niet altijd mét elkaar. Voor zijn tweede verjaardag maakte ik een leeuwen polo, nogmaals volgens de Theo hack van Marleen . Ik gebruikte dezelfde kleuren als voor deze Billie , die uit de restjes getoverd werd. Het warme oker maakt het geheel zachter, en prima geschikt voor de aankomende herfst. De binnenpas voorzag ik ook van leeuwen. De polo maakte ik op de Sewing Sunday, ondertussen weer bijna een maand geleden...

Met het nieuwe schooljaar dat net van start ging, en een zoon die snel te warm heeft maar van mama toch iets moet overaan doen op frissere dagen, zijn tricot truitjes de redding. Met dat in mijn achterhoofd, ontstond deze Billie op de kniptafel. Ik was eigenlijk een Theo polo aan het knippen voor kleine broer (binnenkort meer), toen me opviel dat er nog nét genoeg leeuwtjes over waren voor een voorpand voor grote broer. Dezelfde contrasterende / bijpassende stof werd gebruikt. Ik hou zo van deze mosterd kleur! Ik vind dat het wel kan met de Cisse van papa's broek , wat denken jullie? Ik koos voor de raglan optie, het mooist met mouwen in een andere kleur (vind ik persoonlijk). De binnenkant van de halsboord werkte ik af met een biesje. Ik maakte het gelijktijdig vast met de halsboord met de overlock, en stikte dan tegen de rand aan.  Aan de mouwnaden rondde ik af, zoals ik spiekte bij gekochte shirts. Omdat het raglan is, komt dit stiksel nu vr...

De favoriete broek van papa is niet langer de favoriete broek van papa. Na een onherstelbaar mankement werd ze omgetoverd tot de favoriete broek van de oudste zoon. Iedereen die papa kent, zal zich deze ongetwijfeld meteen herinneren. Ze was zowaar zijn handelsmerk. Ik kon het dus echt niet over mijn hart krijgen om die weg te doen. Het werd de simpelste broek die je kan hebben, met slechts vijf onderdelen: twee voorpanden, twee achterpanden en een tailleband. Ik vertrok van Cisse, maar voerde een aantal aanpassingen door. Elk patroondeel werd 1 cm verbreed (dat heeft de zoon nodig) en achterpand en pas werden aan elkaar geplakt. Het voorpand werd zo gepositioneerd dat de originele zakken behouden konden blijven. Ook aan het achterpand bleven de originele achterzakken, én het labeltje, bewaard dankzij de doorgevoerde wijzigingen aan dit patroondeel. Voor de tailleband moest ik beroep doen op een bijpassend stofje. Echt, ik sta er elke keer weer van verst...