Kyoto now!

Mijn Instagram volgers zagen al dat ik mij een stukje van de heerlijk zachte Chat Chocolat eigen maakte van zodra ze in de verkoop gingen bij Mon Depot. Ik bestelde met het oog op een trui voor mezelf, maar toen ik het stofje zag en voelde, klopte die puzzel niet helemaal. Wat het wél moest zijn, wist ik toen nog niet.

Met spijt in mijn hart verhuisde het stofje naar de stoffenkast, een plaats waarvan ik had gezworen dat het niet zou belanden. Maar de puzzel klopte niet. En dus bleef het liggen.

Toen ik een tijdje geleden de nieuwe La Maison Victor kocht - met een heel ander doel, maar dit geheel terzijde - en de Kyoto jurk zag, vielen de puzzelstukjes op hun plaats. Dié moest het worden!

Er waren twee problemen:

1 - Ik bladerde door LMV op een zondag, en wilde meteen aan de slag, maar zat zonder patroonpapier. Een noodkreet later - ah ja, ik wilde die Kyoto Now! - mocht ik een rol gaan oppikken bij mijn schoonzus. Hoera voor de schoonzus!

2 - Ik had maar een meter stof besteld… Het plan was toen om een trui te maken, en met die stofbreedte zou dat wel lukken, dacht ik. Toen werd het dus een jurk, en had ik nog steeds maar een meter…

Ik liet mijn man mijn maten opnemen (dat had ik hiervoor dus nog nooit gedaan, maar ik wilde dat deze jurk zou passen), en moest twee maten combineren. Ik heb het er goed vanaf gebracht, en de maten zijn goed genomen, want de jurk past inderdaad!

Ik las her en der dat sommigen de jurk moesten inkorten. Ik met mijn 1m82 moet meestal verlengen… en die vervloekte meter stof... Toch waagde ik het erop, ik knipte overal 0,5 cm naadwaarde (met de overlock moet dat lukken) en haalde het maximum uit mijn meter. De rand van het patroon kwam net aan de rand van mijn stof, dus ik had geen ruimte om een zoom aan te knippen. De lengte is toch nog meer dan zedig, vind ik zelf :-)

De mouwen werden ingekort, puur omdat ik anders niet genoeg stof had. Ik knipte de twee mouwdelen ook aan elkaar vast, net als zij. Ik vind dat gewoon mooier, en he, da's weeral 4 keer een halve cm stof gespaard! De tweelingnaald werd bovengehaald, een boordje aan zo'n korte mouw is toch minder dan bij een lange mouw.

De achterpanden werden afgewerkt met boordstof om de eenvoudige reden dat ik een bloedhekel heb aan biais.

Als de jurk plat ligt is de opening vrij klein. Als ik ze draag valt het een beetje open, maar het stoort niet.

Het omzomen liet uiteindelijk nog twee weken op zich wachten, maar nu is ze helemaal klaar, en helemaal voor mij!

De bekommernissen om het passen-en-meten-en-nog-eens-meten-en-inkorten niet in rekening gebracht, stond deze jurk op een goede twee uur in mekaar. En ik ben er zot content mee!

P.S. De titel van deze blogpost leen ik van de gelijknamige song van één van mijn all-time favorite punkrockbands Bad Religion. Het gaat over de bescherming van het milieu. Voor de liefhebbers van Moeder Natuur is de tekst zeker een aanrader, voor de liefhebbers van het betere gitaar- en drumwerk de uitvoering ook!