Charlie en Theo vs Mondepot (of eerder: een geslaagde samenwerking!)

Ik heb mezelf voorgenomen om alleen nog maar stofjes te kopen die ik écht mooi vind, dat is al bij voorbaat meer garantie op succes, denk ik dan. Toen dit Baba stofje bij Mondepot online kwam, heb ik het dan ook meteen in mijn virtueel winkelwagentje geladen en besteld. En gelukkig maar, want de Baba tricootjes vlogen de deur uit! Ik wist ook meteen wat ik wilde maken, hoe dat was nog een ander probleem...

Voor de jongste zoon werd het een Theo. Enige probleem, de jongste zoon is nog maar negen maanden jong. Nu las ik her en der op het www dat er durf-het-zelvers waren die een Theo in maat 92 maakten zonder naadwaarde, om te passen aan het lijfje van een één-jarige. Ik besloot om mee op die trein te springen en ging aan de slag.

Ik deed mijn best om niet té overhaast te werk te gaan (zoals wel vaker het geval is bij mij). Zonder naadwaarde, okee, maar de staander heeft toch wel wat extra nodig om rond de hals te passen uiteindelijk. Die werd dus bijgeteld.

De onderkraag en onderstaander werden in het effen wit gedaan, voor de boordjes aan de mouwen koos ik fris groen.

Bij de split achteraan heb ik een beetje gefoeterd, maar dan in de positieve zin. Er lag mooi een bootje in het midden van het achterpand (oh ja, ik heb erop gelet deze keer!), en dus paste ik de neep zo aan dat er terug een bootje gevormd wordt als de neep toe is, en dat er ook eentje komt piepen als de neep wat open valt. Daar word ik dus blij van, van zo’n kleine details.

Natuurlijk moest ik toch ergens de mist in gaan, en toen dus in de handleiding stond dat je moet wachten met doorstikken tot het hemdje klaar is, om dan ineens voorpand en zoom door te stikken, wilde ik per sé het voorpand al doorstikken met een dubbele naald. Dat leverde achteraf dus wel wat tornwerk en gepruts op om het toch nog in orde te krijgen. De afwerking is misschien niet perfect, maar ‘wie dat ziet, is een gaper’ zou mijn schoonvader zeggen.

Witte kamsnaps werden netjes verborgen tussen de bootjes in.

Een labeltje in de naad en een maatlabel in de nek maken het compleet!

Ik had maar een halve meter gekocht (die gierigheid, daar moet ik nog vanaf), en toch was er nog voldoende over om voor de oudste zoon een (deel van een) Charlie te knippen. Voorpand en mouwen werden bootjes, achterkant en beleg werden effen.

Voor de boordjes werd hetzelfde frisse groene kleurtje gebruikt.

Ik besloot om geen volledig gevoerde versie te maken, waarbij toch alle naden aan de hals en de schouders weggewerkt zijn, dus daar heb ik wel even mijn hoofd over gebroken.

Het voorpand werd volledig gedubbeld, omdat ik geen zin had om halverwege mijn bootjes-voorpand een naad in te bouwen. De voering is een dun wit tricootje. Hetzelfde witte tricootje werd aan de onderkand van de kraag gebruikt.

De achterkant werd effen groen. Hier werkte ik wel met een belegje. Daarvoor knipte ik het achterpand in twee, en knipte het bovenste deel tweemaal uit, één keer voor de buitenkant en één keer voor de voering. Na het doorstikken van het beleg werd er nog een bootje bij geflockt.

De eerste poging ging volledig de mist in, omdat ik eerst de twee belegjes en het achterpand had gestikt (en ook al doorgestikt, extra dom dus!) en daarna pas de kraag eraan zette. Dat kreeg ik dus niet meer gekeerd... Alles werd weer los getornd en poging twee kwam in orde. Gewoon de handleiding volgen tot de kraag eraan staat, daarna hemdjesgewijs alles oprollen en ‘tussen’ de twee belegdelen stoppen, het achterpand eraan zetten en als je dat keert, is het perfect!

Ook hier een labeltje in de naad en een maatlabel binnenin (ik zit al aan maat 122 voor mijn 4-jarige, dat grotere patroon zal hier dus binnen afzienbare tijd in huis moeten komen!).